"É
o supremo intre no que a cidade, selva extraña de movemento, cae
abatida polo anxo eterno da n oite, e se entrega ó silencio, aínda
sabendo que volverá ergue-la súa grande testude de besta, para arremeter
de novo, unha vegada máis desde que o home é home, contra a parede que
aínda a separa dun todo cada vez máis pequeno. Dun todo que ha ser
impreso en calquera volume dunha enciclopedia. Dun todo probablemente
destinado a ser esquencido na tristeira estantería dunha biblioteca de vila, mínima e porca de anexo po."
As horas de cartón; Lois Xose Pereira. Ed. Xerais. Páx. 84
Aportado por JMV
As horas de cartón; Lois Xose Pereira. Ed. Xerais. Páx. 84
No hay comentarios:
Publicar un comentario