Ao rematar o xantar, Martín conduciu a Anxo á sala. Alí, o primeiro que fixo foi ir cara a biblioteca e ollar os títulos dos libros. Durante varios minutos permaneceu examinando os lombos de coiro e de papel que cubrían os estantes. Pax. 34
Mentres as dúas visitantes se dedicaban a examinar os libros da súa biblioteca particular e os pequenos cadros que fixera nas súas clases de pintura, que estaban ciscados contra unhya das paredes do estudo, Carlota procuraba poñer orde nos coxíns que cubrían o sofá situado no fondo do cuarto, onde adoitaba tumbarse a ler.
-Se tives un cuarto coma este para min soa non querería saír nunca á rúa -díxolle Estela. Pax. 40
Ese era o momento en que o avó se ofrecía a coller algún dos múltiples libros da súa biblioteca e, antes de comezar, líalles o título do libro e faláballes un pouco do autor. Logo sentaban as dúas rapazas no sofá e el colocaba os seus lentes redondos para comezar a lectura. Pax. 178
Para atender o Silabario (tal era o nome que escollera para a librería) contratara un dependente, Tomás Santos, un mozo que estaba ben ilustrado en literatura clásica, grazas á biblioteca familiar que herdara dun seu avó. O mozo era calado, pero coñecía ben o que tiña á venda, e co seu traballo cubría perfectamente as necesidades do negocio. Iso permitíalle a Amaro dispoñer de todo o tempo de lecer que necesitase. Pax. 256
De entre a pequena biblioteca persoal que ao longo dos meses anteriores reunira na vivenda da escola, eses días gustaba de ler sobre todo historias dramáticas e relatos de vidas azarosas e cheas de dificultades. Pax. 266
Pero Alexandre estaba decidido a deixar a pel para unir de novo a todos os galeguistas baixo unhas siglas comúns coas que concorrer a todas as eleccións que se convocasen de alí en diante. Desde ese instante non tivera descanso. Anxo encontrábao a miúdo na biblioteca estudando cuestións técnicas e redactando informes e memorandos ou víao no parladoiro do Mendez Núñez, onde Bóveda debatía asuntos políticos con Castelao e con Pedro Basanta. Pax. 275
Detrás desa primeira novela, da súa biblioteca privada chegoume unha boa cantidade de títulos en préstamo. Os escritores hispanoamericanos máis recentes mesturábanse cos europeos e norteamericanos, cos galegos e con algúns de xeografías remotas. A narrativa daba paso á poesía e os autores modernos combinábanse cos clásicos na particular selección que facía para min. Pax. 354 e 355
Monteagudo, X. (2018).Todo canto fomos. (1ª ed., 5ª impr.). Galaxia
Aportado por Anxo
No hay comentarios:
Publicar un comentario